abscondat
tristem deleta iniuria casum:
contemptus solidet uulnera clausa dolor.
contemptus solidet uulnera clausa dolor.
Oxford Book of Latin Verse
nec tibi nascenti plures animaeque manusque,
sed plus consilii iudiciique fuit.
iustis bellorum causis nec pace superba
nobilis ad summas gloria uenit opes.
quod regnas minus est quam quod regnare mereris:
excedis factis grandia fata tuis.
percensere labor densis decora alta trophaeis,
ut si quis stellas pernumerare uelit;
confunduntque uagos delubra micantia uisus:
ipsos crediderim sic habitare deos.
quid loquar aerio pendentis fornice riuos,
qua uix imbriferas tolleret Iris aquas?
hos potius dicas creuisse in sidera montis;
tale giganteum Graecia laudet opus.
intercepta tuis conduntur flumina muris;
consumunt totos celsa lauacra lacus.
nec minus et propriis celebrantur roscida uenis
totaque natiuo moenia fonte sonant.
frigidus aestiuas hinc temperat halitus auras;
innocuamque leuat purior unda sitim.
nempe tibi subitus calidarum gurges aquarum
rupit Tarpeias hoste premente uias.
si foret aeternus, casum fortasse putarem:
auxilio fluxit, qui rediturus erat.
quid loquar inclusas inter laquearia siluas,
uernula quae uario carmine laudat auis?
uere tuo numquam mulceri desinit annus;
deliciasque tuas uicta tuetur hiems.
erige crinalis lauros seniumque sacrati
uerticis in uiridis, Roma, refinge comas.
aurea turrigero radient diademata cono,
perpetuosque ignis aureus umbo uomat.
abscondat tristem deleta iniuria casum:
contemptus solidet uulnera clausa dolor.
aduersis sollemne tuis sperare secunda:
exemplo caeli ditia damna subis.
astrorum flammae renouant occasibus ortus;
lunam finiri cernis, ut incipiat.
uictoris Brenni non distulit Allia poenam;
Samnis seruitio foedera saeua luit;
post multas Pyrrhum cladis superata fugasti;
fleuit successus Hannibal ipse suos;
quae mergi nequeunt, nisu maiore resurgunt
exsiliuntque imis altius acta uadis;
utque nouas uiris fax inclinata resumit,
clarior ex humili sorte superna petis.
porrige uicturas dominantia saecula leges
solaque fatalis non uereare colos,
quamuis sedecies denis et mille peractis
annus praeterea iam tibi nonus eat.
quae restant, nullis obnoxia tempora metis,
dum stabunt terrae, dum polus astra feret!
illud te reparat, quod cetera regna resoluit:
ordo renascendi est, crescere posse malis.
ergo age, sacrilegae tandem cadat hostia gentis:
submittant trepidi perfida colla Getae.
ditia pacatae dent uectigalia terrae:
impleat augustos barbara praeda sinus.
aeternum tibi Rhenus aret, tibi Nilus inundet,
altricemque suam fertilis orbis alat.
quin et fecundas tibi conferat Africa messis,
sole suo diues, sed magis imbre tuo.
interea et Latiis consurgant horrea sulcis,
pinguiaque Hesperio nectare prela fluant.
ipse triumphali redimitus arundine Thybris
Romuleis famulas usibus aptet aquas;
atque opulenta tibi placidis commercia ripis
deuehat hinc ruris, subuehat inde maris.
pande, precor, gemino placatum Castore pontum,
temperet aequoream dux Cytherea uiam;
si non displicui, regerem cum iura Quirini,
si colui sanctos consuluique patres.
nam quod nulla meum strinxerunt crimina ferrum,
non sit praefecti gloria, sed populi.
siue datur patriis uitam componere terris,
siue oculis umquam restituere meis:
fortunatus agam uotoque beatior omni
semper digneris si meminisse mei.