No More Learning

nunc uolo subducto grauior procedere uoltu,
nunc aliam citharam me, mea Musa, doce.
surge, anima; ex humili iam carmine sumite uiris,
Pierides: magni nunc erit oris opus.
iam negat Euphrates equitem post terga tueri
Parthorum et Crassos se tenuisse dolet:
India quin, Auguste, tuo dat colla triumpho,
et domus intactae te tremit Arabiae;
et si qua extremis tellus se subtrahit oris,
sentiat illa tuas, post modo capta manus.
haec ego castra sequar; uates tua castra canendo
magnus ero: seruent hunc mihi fata diem!
ut caput in magnis ubi non est tangere signis,
ponitur hac imos ante corona pedes,
sic nos nunc, inopes par laudi condere carmen,
pauperibus sacris uilia tura damus.
nondum etiam Ascraeos norunt mea carmine fontis,
sed modo Permessi flumine lauit Amor.


_181. Elegy on the Death of Marcellus_

CLAVSVS ab umbroso qua tundit pontus Auerno
umida Baiarum stagna tepentis aquae,
qua iacet et Troiae tubicen Misenus harena,
et sonat Herculeo structa labore uia;
hic, ubi, mortalis dextra cum quaereret urbes,
cymbala Thebano concrepuere deo:--
at nunc inuisae magno cum crimine Baiae,
quis deus in uestra constitit hostis aqua? --
hic pressus Stygias uoltum demisit in undas,
errat et in uestro spiritus ille lacu.
quid genus aut uirtus aut optima profuit illi
mater, et amplexum Caesaris esse focos?
aut modo tam pleno fluitantia uela theatro,
et per maternas omnia festa domus?
occidit, et misero steterat uicesimus annus:
tot bona tam paruo clausit in orbe dies.
i nunc, tolle animos et tecum finge triumphos,
stantiaque in plausum tota theatra iuuent,
Attalicas supera uestis; laquearia magnis
gemmea sint lugdis: ignibus ista dabis.
sed tamen huc omnes, huc primus et ultimus ordo:
est mala, sed cunctis ista terenda uia est.
exoranda canis tria sunt latrantia colla,
scandenda est torui publica cumba senis.
ille licet ferro cautus se condat et aere,
mors tamen inclusum protrahit inde caput.
Nirea non facies, non uis exemit Achillem,
Croesum aut Pactoli quas parit umor, opes.
at tibi, nauta, pias hominum qui traicis umbras,
hoc animae portent corpus inane suae:
qua Siculae uictor telluris Claudius et qua
Caesar, ab humana cessit in astra uia.


_182. The Lover alone knows in what Hour Death shall come to him_

AT uos incertam, mortales, funeris horam
quaeritis, et qua sit mors aditura uia;
quaeritis et caelo, Phoenicum inuenta, sereno,
quae sit stella homini commoda quaeque mala;
seu pedibus Parthos sequimur seu classe Britannos,
et maris et siccae caeca pericla uiae;
rursus et obiectum fletis caput esse tumultu
cum Mauors dubias miscet utrimque manus;
praeterea domibus flammam domibusque ruinas,
neu subeant labris pocula nigra tuis.
solus amans nouit, quando periturus et a qua
morte, neque hic Boreae flabra neque arma timet.
iam licet et Stygia sedeat sub harundine remex,
soluat et infernae tristia uela ratis:
si modo clamantis reuocauerit aura puellae,
concessum nulla lege redibit iter.


_183. 'When I die, Cynthia. . . . '_

QVANDOCVMQVE igitur nostros mors claudet ocellos,
accipe quae serues funeris acta mei.
nec mea tunc longa spatietur imagine pompa,
nec tuba sit fati uana querela mei;
nec mihi tunc fulcro sternatur lectus eburno,
nec sit in Attalico mors mea nixa toro.
desit odoriferis ordo mihi lancibus, adsint
plebei paruae funeris exsequiae.
sat mea sit magno, si tres sint pompa libelli,
quos ego Persephonae maxima dona feram.