quamlibet immenso diues uigil incubet auro,
aestuat augendae dira cupido rei.
aestuat augendae dira cupido rei.
Oxford Book of Latin Verse
pallens herba rubet: color est hic semper amantum;
tam fugitiua rosa est quam fugitiuus amor
nam quod floricomis gaudet lasciua metallis,
aurum significat uilius esse rosa.
SVLPICIVS LVPERCVS SERVASIVS IVNIOR
circa 400 A. D. (? ).
_363. The Work of Time_
OMNE quod Natura parens creauit,
quamlibet firmum uideas, labascit:
tempore ac longo fragile et caducum
soluitur usu.
amnis insueta solet ire ualle.
mutat et rectos uia certa cursus,
rupta cum cedit male pertinaci
ripa fluento.
decidens scabrum cauat unda tofum,
ferreus uomis tenuatur agris,
splendet adtrito digitos honorans
anulus auro.
_364. On Avarice_
HEV misera in nimios hominum petulantia census!
caecus inutilium quo ruit ardor opum,
auri dira fames et non expleta libido,
ferali pretio uendat ut omne nefas?
sic latebras Eriphyla uiri patefecit, ubi aurum
accepit, turpis materiam sceleris;
sic quondam Acrisiae in gremium per claustra puellae
corruptore auro fluxit adulterium.
o quam mendose uotum insaturabile habendi
imbuit infami pectora nostra malo!
quamlibet immenso diues uigil incubet auro,
aestuat augendae dira cupido rei.
heu mala paupertas numquam locupletis auari.
dum struere inmodice quod tenet optat, eget.
quis metus huic legum quaeue est reuerentia ueri?
crescentis nummi si mage cura subest,
cognatorum animas promptum est fratrumque cruorem
fundier: affectus uincit auara fames.
diuitis est semper fragilis male quaerere gazas:
nulla huic in lucro cura pudoris erit.
istud templorum damno excidioque requirit;
hoc caelo iubeas ut petat: inde petet.
mirum ni pulcras artis Romana iuuentus
discat et egregio sudet in eloquio,
ut post iurisonae famosa stipendia linguae
barbaricae ingeniis anteferantur opes?
set tamen ex cultu adpetitur spes grata nepotum?
saltim istud nostri forsan honoris habent?
at qui sunt, quos propter honestum rumpere foedus
audeat inlicite pallida auaritia?
Romani sermonis egent, ridendaque uerba
frangit ad horrificos turbida lingua sonos.
ambusti torris species exesaque saeclo:
rapta putes priscis corpora de tumulis!
perplexi crines, frons improba, tempora pressa,
exstantes malae deficiente gena,
simantur uietae pando sinuamine nares,
territat os nudum caesaque labra tument.
defossum in uentrem propulso pondere tergum
frangitur et uacuo crure tument genua.
discolor in manibus species, ac turpius illud,
quod cutis obscure pallet in inuidiam.